Glukoza we krwi odnosi się do poziomu cukru krążącego we krwi. Kiedy spożywamy produkty zawierające cukier (słodycze, ciasta, słodkie napoje, ale także produkty skrobiowe, krojony chleb, owoce…), węglowodany przedostają się do krwi: część z nich służy jako „paliwo” dla organizmu (czyli jest przekształcana w energię, zapewniającą prawidłowe funkcjonowanie narządów: mięśni, mózgu…), a część jest przekształcana w tłuszcz, który następnie magazynowany jest w określonych komórkach jako rezerwa.
Krótka lekcja słownictwa. Kiedy poziom cukru we krwi jest zbyt niski, nazywa się to hipoglikemią. Kiedy poziom cukru we krwi jest zbyt wysoki, nazywa się to hiperglikemią.
Kilka liczb… Poziom glukozy we krwi oblicza się na czczo. „Kiedy poziom cukru we krwi (glukozy) przekracza 1,27 grama na litr krwi dwa razy w ciągu dnia lub przekracza 1,27 g/l na czczo i 2 g/l po posiłku, mówimy o cukrzycy: chorobie odpowiedzialnej za przewlekłą hiperglikemię” – zauważa dr Ghislaine Hochberg, endokrynolog. Poziom glukozy we krwi mierzy się za pomocą badania krwi; pacjenci z cukrzycą mają również dostęp do glukometru, który umożliwia samodzielne monitorowanie stężenia glukozy we krwi.
Na jakim poziomie dana osoba jest uważana za osobę chorą na cukrzycę?
Specjalista dodaje, że leczenie pacjenta chorego na cukrzycę uważa się za prawidłowe, gdy poziom glukozy we krwi przed posiłkiem wynosi od 0,80 do 1,20 g/l i gdy po 2 godzinach od rozpoczęcia posiłku nie przekracza 1,80 g/l.
ciąg dalszy na następnej stronie
